Rozpoczyna się je pod koniec formowania korony i polega ono głównie na usuwaniu gałęzi zagęszczających koronę, co zwiększa dostęp światła do jej wnętrza. W czasie prześwietlania usuwa się również pędy chore lub nadłamane, krzyżujące się, poprawia formę korony i utrzymuje przewidzia­ne dla niej rozmiary oraz zastępuje młodymi pędy starzejące się. Cięcie prześwietlające można łączyć z przyginaniem pędów lub z nadawa­niem im odpowiedniego położenia przez przycinanie nad pąkiem skiero­wanym do wewnątrz albo na zewnątrz korony. Jeśli przyjrzymy się rozmieszczeniu owoców na drzewie, to zauważymy, ze nie wszystkie gałęzie są nimi jednakowo pokryte. Wierzchołki pędów rosnących silnie i pionowo nie mają prawie wcale owoców. U nasady tych pędów, w pobliżu konarów, z których wyrastają, znajdują się juz owoce, a najliczniejsze są na gałęziach rosnących prawie poziomo lub na krótkopę-dach pokrywających te gałęzie. Schematycznie przedstawia to rysunek 79. Na obserwacjach tych oparte jest ważne zalecenie praktyczne: przy prześwietlaniu należy wycinać przede wszystkim pędy pionowe jako nieproduktywne a pozostawiać pędy skierowane na boki i w dół. Jedyny wyjątek stanowi skracanie poziomych gałęzi rosnących w kierunku międzyrzędzi i utrudniających pracę maszyn. Rysunek 81 przedstawia gałąź przed prześwietleniem z zaznaczonymi (krzyżykami) pędami przezna­czonymi do wycięcia. Pędy skierowane do góry należy usunąć również z wierzchołków drzew. Poprawi to wówczas oświetlenie pozostałych gałęzi, które będą lepiej plonowały i pod ciężarem owoców utworzą luźny szkielet kopuły (rys. 82). Prócz tego obniżając drzewa ułatwia się zbiór owoców i opryskiwanie. 126 Jeśli korzyść z pozostawienia gałęzi jest wątpliwa, to lepiej wyciąć ją. cięcia Sadownik, który obawia się silnego cięcia drzew, powinien wykonać je na razie na kilku jabłoniach. Piękne owoce, które z nich zbierze, na pewno zachęcą do silnego prześwietlenia wszystkich drzew w następnym roku. Silne cięcie powoduje masowe wybijanie wilków z pąków śpiących (rys. 84). Pędy te w pierwszym okresie wegetacji spełniają pożyteczną rolę, ponieważ zwiększają ogólną powierzchnię liści. Pozostawienie ich jednak na drugi rok grozi większym zagęszczeniem korony, niż było przed cięciem prześwietlającym. Dlatego co roku usuwa się wszystkie wilki, albo wycinając je w zimie, albo wyłamując w lecie, gdy jeszcze nie są zdrewniałe. Najlepiej owocują pędy 2-3 letnie, dlatego też starsze gałęzie należy zastępować młodymi. Polega to na usunięciu gałązki położonej poniżej silnego, młodego pędu (rys. 85), nawet rosnącego do góry. Pochyli się on pod ciężarem owoców i wypełni puste miejsce po odciętej gałęzi. na konarach powinna wynosić co najmniej 30 cm. Pozostawione pędy można skrócić powyżej części z pąkami kwiatowymi. Najsłabiej prześwietla się orzechy włoskie i morele, usuwając tylko gałęzie uszkodzone, przeważnie przemarznięte i zaschnięte.