Do maszyn i narzędzi, którymi powinno dysponować gospodarstwo sadownicze, należą: ciągnik, opryskiwacz, kosiarka rotacyjna, rozdrobniacz do gałęzi lub zgarniacz widłowy, siewnik do nawozów, podnośnik widłowy ciągnikowy, przyczepa, pojemniki do zbioru owoców i ewentualnie drabiny sadownicze, skrzynki do owoców lub palety skrzyniowe, piłki sadownicze, sekatory i inny drobny sprzęt. Ciągnik Ursus C-330 lub C-360 wystarczy do obsłużenia sadu 20-hek-tarowego. Dla takiego sadu wystarczy też opryskiwacz Ślęza 1002 współpracujący z tymi ciągnikami. Dla mniejszych sadów szczególnie przydatny jest Termit — 312, który może współpracować z Ursusem C-330. W bardzo małych sadach można posługiwać się opryskiwaczem silni­kowym wózkowym P-054. Opryskiwacze taczkowe bez silnika, a tym bardziej opryskiwacze plecakowe są bardzo mało przydatne, i to nawet dla niewielkich sadów. Wyjątek stanowi Arimitsu, opryskiwacz plecakowy z napędem silnikowym, ponieważ pozwala na stosowanie cieczy stężonych (grzybobójczych — z wyjątkiem Siarkolu — dziesięciokrotnie, owadobój­czych nawet dwudziestokrotnie). Arimitsu może więc znaleźć zastosowa­nie w sadach o powierzchni poniżej 1 ha z niedużymi drzewami. Opryskiwacze Ślęza i Termit należy wyposażyć w specjalne belki do stosowania herbicydów doglebowych. Jeden opryskiwacz obsłuży 80 ha sadu. W małych sadach można uzyć do tego celu opryskiwacze plecako­we. Nadają się zwłaszcza do zwalczania skupisk chwastów preparatami kontaktowymi. Kosiarka rotacyjna i podnośnik widłowy ciągnikowy obsłużą 20 ha sadu. Kosiarka rotacyjna może być też użyta do rozdrabniania gałęzi. Specjalny rozdrabniacz do gałęzi (RZ-1,5) czy zgarniacz widłowy wystarcza na 50 ha sadu. Niektóre specjalistyczne maszyny sadownicze, odznaczające się bardzo dużą wydajnością, powinny być użytkowane przez kilku sadowników. Liczba pojemników do zbioru owoców i, ewentualnie, drabin sadowni­czych powinna wynosić 1-2 na 1 ha sadu.