Gramoxone niszczy tylko nadziemne części chwastów. Działa bardzo silnie i szybko. Juz w 3 dni po opryskaniu nawet bardzo gęsty i wysoki porost chwastów bieleje i zasycha. Uzyskany efekt jest jednak krótkotrwa ły, ponieważ z nie zniszczonej części podziemnej wyrastają nowe pędy Gramoxone stosuje się wówczas, gdy dopuściło się juz do silnego zachwaszczenia. Bardzo praktyczne okazało się stosowanie mieszanki szybko działającego Gramoxone z wolno działającym Gesatopem 50. Początkujący sadownicy, którzy boją się uszkodzić herbicydami świeżo posadzone, a więc bardzo wrażliwe drzewa, mogą w pierwszym roku stosować tylko Gramoxone, ale muszą wykonać opryskiwanie kilka razy. Należy zwrócić baczną uwagę, aby nie opryskiwać pni i gałęzi drzew. Gałęzie i pnie do lat trzech są wrażliwe na Gramoxone, starszych herbicyd ten juz nie uszkadza. Casoron G jest preparatem doglebow?m produkowanym w postaci granulek, które wysiewa się na powierzchnię gleby ręcznie albo za pomocą specjalnych aparatów. Można tez preparat ten stosować za pomocą rozsiewacza do nawozów. Musi on być jednak przystosowany do rozsiewu tylko w pasach ugoru herbicydowego, jeśli nie stosujemy herbicydu na całej powierzchni sadu. Oczywiście, dawki tego preparatu są duzo większe od dawek preparatów używanych do opryskiwania. Casoron G niszczy wiele chwastów, również ostrożeń polny. Na powój działa dosyć słabo. W dużej dawce niszczy dobrze perz. Dawki herbicydów zalecane w sadownictwie podano w tabeli 6. Zalezą one od gatunku i wieku drzew, rodzaju -gleby i jej zachwaszczenia. Dla sadów pestkowych zaleca się dawki mniejsze niz dla ziarnkowych. Również niższe dawki stosuje się w sadach młodszych. Mniejsze z po­danych dawek stosuje się na glebach lżejszych, a także na pasach ugoru herbicydowego doprowadzonych do dużej czystości w celu utrzymania tego stanu Po kilkuletnim stosowaniu tego samego herbicydu rozwiną się bujnie chwasty na niego odporne. Aby temu zapobiec, stosuje się tzw. rotację herbicydów, na przykład po kilkuletnim używaniu Gesatopu 50 stosuje się przez 2 lata Gardoprim lub Caragard Combi. W okresie stosowania Gesatopu 50 ostrozeń polny czy powój polny niszczy się za pomocą Pielika. Dla zniszczenia silnie rozrośniętego perzu, np. przy zakładaniu pasów ugoru herbicydowego w starym sadzie jabłoniowym, można zastosować jednorazowo bardzo dużą dawkę Gesatopu 50 (8—15 kg na 1 ha) lub Gesaprimu 50 (6-10 kg na 1 ha). Można też użyć te herbicydy w mie­szance z Gramoxone, zmniejszając wymienione dawki do 2/3. Tak dużych dawek nie można używać w sadach pestkowych, nawet starszych. Nie wolno w nich przekraczać dawek zalecanych w tabeli 9. Najlepiej wówczas uzyć największą z dopuszczalnych dawek Gesatopu 50 łącznie z 4 I Gramoxone na 1 ha. Tylko użycie właściwego sprzętu zapewni równomierne opryskanie gleby, co jest bardzo ważne przy stosowaniu herbicydów doglebowych. Opryski­wacze powinny być wyposażone w specjalne belki z rozpylaczami płaskostrumieniowymi do herbicydów. Dają one strumień cieczy asymetry­czny (np. TeeJet, rys. 42 A) albo symetryczny (np. Polijet, rys. 42 B). Najlepsze są rozpylacze asymetryczne. Ustawia się je na belce w miejscu, gdzie zaczyna się pas ugoru herbicydowego. Opryskuje się go z obu stron, a więc przejeżdżając każdym międzyrzędziem. Do rozpylaczy płaskostru-mieniowych roztwór herbicydów musi być podawany pod stosunkowo niskim ciśnieniem. Dzięki temu uzyskuje się duze krople nie znoszone przez wiatr. Opryskiwacze Ślęza i Termit dają ciśnienie zbyt duże. Trzeba w nich wymienić zawór lub zdjąć sprężynę zewnętrzną, a w Ślęzie trzeba nawet wymontować jedną pompę. W małych sadach można opryskiwać pasy ugoru herbicydowego nawet opryskiwaczem plecakowym. Nadaje się on szczególnie dobrze do stosowania herbicydów dolistnych. W tym wypad­ku opryskiwanie może być mniej równomierne, a czasem opryskuje się tylko pewne miejsca, np. skupiska ostrozenia czy powoju. Dysponując odpowiednio przygotowanym opryskiwaczem motorowym i tablicami przeliczeniowymi, można od razu rozpocząć opryskiwanie roztworem herbicydu. Lepiej jednak przeprowadzić uprzednio ślepą próbę, a nie mając tych tablic trzeba ją przeprowadzić koniecznie. Polega ona na wypryskaniu czystej wody i ustaleniu, ile zużywa się jej na jednostkę powierzchni lub jaką powierzchnię opryska się wodą zawartą w pełnym zbiorniku opryskiwacza. Dopiero potem można przygotować ciecz użytko­wą, dodając do napełnionego zbiornika opryskiwacza tyle herbicydu, aby uzyskać dawkę określoną w kg na 1 ha. Ugór herbicydowy utrzymuje się na pasach szerokości 1,5-2,5 m, zależnie od odległości drzew w rzędzie i szerokości pasa murawy w międzyrzę- 86 Rys. 43. Ściółka pod drzewmi, poza nią murawa (fot. T. Hertz) dziach. Utrzymując, na przykład, między rzędami drzew posadzonych co 4 m pasy murawy szerokości 2,4 m, pozostawia się pasy ugoru herbicydo­wego szerokości 1,6 m. Można również utrzymywać ugór herbicydowy na całej powierzchni sadu, podobnie jak to juz od dość dawna stosuje się na plantacjach porzeczek! Nie może to być jednak sad zagrożony erozją, to znaczy założony na terenie pofalowanym, zwłaszcza na glebie ciężkiej. Szczególnie przydatny, wprost niezastąpiony, jest ugór herbicydowy na całej powierzchni wprowadzony w sadach karłowych bardzo silnie zagęszczonych. Wprowa­dzenie ugoru herbicydowego na całej powierzchni sadu może wymagać zmniejszenia dawek nawozów mineralnych, szczególnie azotowych, gdyz potrzeby nawozowe drzew w ugorze herbicydowym są mniejsze. Analiza liści i gleby oraz obserwacja wzrostu drzew i jakości owoców umożliwiają odpowiednią korelację nawożenia.